Wednesday, August 3, 2011

Walang Magawa : Mag Post sa blog ng mga walang kwentang bagay

Katatapos lang ng defense ku kaninang hapon. Successful naman ang kinalabasan kahit halos mamatay ako sa tanong nila buti nalang at ung mga panel ko ang sumasagot ng mga tanong ng bawat isa.Laugh trip nga ung huling kailangan kong irevise eh... PRESENT IN ENGLISH daw wahaha...

Anyways maintenance ng nilalaro kong online game kaya ayan wala nanaman akong magawa. Dapat gumagawa ako ngayon ng program ko sa datacom o kaya gumagawa ng pamatay na 15 page reflection kaso tinatamad pa ako. Kaya  ayun naicip kunalang mag basa basa ng kung anu-ano at napadpad ako sa pag babasa ng blog ng ibang tao..

Medyo matagal na rin pala akong hindi nakakapagblog..Ang dami kunang na miss na ipost dito gaya nung pag away namin ng tatay ko , muling pag kikita kita namin ng Xing & Co, grupo namin magbabarkada, at marami pang iba.

Sa totoo lang wala akong maicip isulat sa blog ko ngayon.. buti nalang pinatugtog ko ung playlist ko sa laptop and ayun may naicip na akong isulat.

Unang kantang tumugtog ay isang kanta ng Parokya ni Edgar. Ewan ko ba pero medyo tinatamaan ako sa ilang kanta nila. Baka ito'y sa kadahilanang mangilan-ngilan dito ang sumasalamin sa aking palpak na lablayp ... haha FAIL!


Lately biglang naging interesado ako sa isang tao.. Sabi nga sa lyrics ng kanta ng Parokya ni Edgar na Minamahal Kita..

                                "Nung una kitang makilala, di man lang kita napuna,
                               Di ka naman kasi ganon kaganda, di ba?
                               Simpleng kabatak, simpleng kabarkada lamang ang tingin ko sa 'yo.
                               Di ko talaga alam kung bakit ako nagkaganito!
                               Ako'y napaisip at biglang napatingin,
                               Di ko malaman kung anong dapat gawin!

                              Dahan-dahang nag-iba ang pagtingin ko sa'yo,
                              Gumanda ka bigla at ang mga kilos mo'y nakakapanibago!
                              Napansin ko na lamang na nalalaglag ang aking puso.
                              Bad trip talaga! Na-i-inlab ako sa'yo!
                              Tuwing kita'y nakikita ako ay napapangiti,
                               Para bang gusto kong halikan ang iyong mga pisngi!"


Bale un na ung summary ng nararamdaman ku ngaun.. (shit nararamadaman baduy haha)..

Ewan ko ba kung talagang nahuhulog na ang loob ko sa kanya o echos lang..Ewan ba.. hai puro nalang ewan..

May mangilan-ngilan na ring ang binahagian ku nito at nakaalam kung sino siya.. sa mga nakakaalam just shut up nalang..

inaantok na ako .. hangang dito nalang ata

No comments:

" You can call it selfish if you want, But "self " is the center of the universe.. Even giving voluntarily to others is " selfish" in a way because you "get" a good feeling in return..."